“Ik heb lang in werving en selectie en executive search gewerkt. Daar had ik de gewoonte om met kandidaten die het niet geworden waren, twee of drie nagesprekken te voeren. Ik was van de school: laten we kijken wat er wél kan. Maar eigenlijk paste mijn aanpak niet in het businessmodel van executive search. Vandaar dat ik eens bij Van Ede & Partners ben gaan praten, een organisatie met een grote naam in de markt en waar ik bovendien contacten had. Om te kijken hoe ik er meer mee zou kunnen doen.”
“Wat ik er fascinerend en mooi aan vind, is dat je vaak mensen ontmoet op een kruispunt. Waar de zorg en de pijn is van het dreigend verlies van een baan, de onzekerheid over vervolgstappen, het worstelen met vragen: wie ben ik, wat kan ik, waar ga ik in vredesnaam landen? Ik vind het boeiend om met mensen in die fase aan de slag te zijn en iets voor ze te kunnen betekenen. Die kant van het arbeidsmarktproces is voor mij minstens even interessant als het matchmaking aan de voorkant. Bij de Rabobank heb ik dat ook weer ervaren. Daar werkte ik met topmanagers die vaak zware en complexe klussen hebben gedaan. Wanneer die met één voet buiten komen te staan, zijn het ook mensen van vlees en bloed, met buikpijn en tranen achter de ogen. Ik vind het heel waardevol om dan met hen te kunnen oplopen en ze te kunnen helpen zichzelf te hervinden. Om hun leven opnieuw in te richten en daar een passende baan bij te vinden. Dat is heel dankbaar werk. Ook de dynamiek en het tempo dat erbij horen, vind ik prettig. Niet onder druk, zoals bij werving en selectie, maar met reflectie en rust om te herontdekken wat je wilt, waar je warm van wordt, waar je past.”
“Hou op, schei uit. Mijn cv weerspiegelt één grote, permanente zoektocht naar wie ik ben, wat ik kan en wil. Ik heb mijn eigen gebruiksaanwijzing al een aantal keren herschreven en opnieuw moeten leren gebruiken. Dat geeft me ook zicht op hoe ik anderen daarmee kan helpen. Je wordt er aardiger van, het is een lesje in nederigheid. En de enorme berg ervaring met zelf zoeken leen ik graag uit aan anderen. Ik kan mijn eigen beleving niet een-op-een op de ervaring van de ander plakken, maar mensen voelen dat je niet van een afstand naar hun vraagstuk kijkt, dat je het zelf doorleefd hebt.”
“Zeker. Ik ben opgegroeid in de jaren tachtig, de generatie van Wall Street en groot geld waarin rijk worden het hoogste doel was. Bovendien kom ik uit een ondernemersgezin. Leven was werk, punt. Toch wilde ik zelf altijd tijd en ruimte hebben voor mijn interesses buiten mijn werk om. Zoals muziek maken en luisteren en schrijven. Tegelijkertijd was het een doorlopende zoektocht hoe ik dat allemaal kon inpassen. Ik heb met verwondering gadegeslagen hoe makkelijk sommige anderen daarin keuzes leken te maken. Ik bleef malen. Tot ik vijf jaar terug de diagnose autisme kreeg. En het klinkt raar, maar daar ben ik verschrikkelijk blij mee. Omdat daardoor een heleboel puzzelstukjes in mijn leven op hun plek vallen. Ik besefte daardoor ook dat ik mijn energie op een andere manier moet managen. Dus ik ben naast werk nu ook actief bezig met rust in mijn kop. Met bewegen, mediteren, met alles wat eraan bijdraagt dat ik op een gezonde manier met mijn andere bekabeling omga. Ondertussen ben ik me ook veel bewuster van hoe die bekabeling mij dient. Hoe ik die kan inzetten voor mijn cliënten. Het is echt opnieuw een evenwicht te vinden.”
“Dat laatste. Het mooie is dat er steeds meer kennis is over hoe een autistisch brein werkt. Het is niet voor niks een spectrumdiagnose; ik sta ver af van extremen zoals Rain Man en heb net als iedereen bij Van Ede & Partners een enorme interesse en liefde voor andere mensen. Wat mij juist helpt, is dat ik snel patronen herken. In mijn hoofd hangt alles met alles samen en het blijkt hartstikke waardevol om die patronen waar te nemen en terug te geven. En nog een voordeel: ik heb een gigantisch geheugen, voor namen, gezichten, wie, wat, waar. Als ik bijvoorbeeld op de boot naar Vlieland iemand zie die ik uit mijn studietijd ken, weet ik nog dat hij Harry heet en biologie studeerde. Dat hij tenniste met Marietje en op dat ene feest was in 1984. Nutteloze informatie, tenzij je van netwerken je vak hebt gemaakt en je netwerk graag uitleent. Bij Van Ede & Partners kan ik daarmee veel bijdragen in de weg naar buiten.”
“In dit vak heb je eigenlijk drie rollen. Je bent de coach die cliënten mentaal ondersteunt en verder helpt in hun denkprocessen, je bent adviseur die praktische tips aanreikt, en ook een beetje buddy. Dat is een besmet begrip in dit vak, maar die rol kan voor cliënten heel belangrijk zijn. Zo had ik een cliënt die zei: ‘Wat ik zo fijn vind, is dat jij de enige bent die er helemaal voor mij is. Mijn vrouw is partij, mijn kinderen vinden er wat van, mijn vrienden hebben een mening. Maar jij bent de enige die alleen bezig is met wat goed is voor mij.’ Dat vond ik zo’n mooi compliment! Want zo is het natuurlijk wel. Ik raak op een gezonde manier echt persoonlijk betrokken bij mensen en vind het fijn als ik iets voor hen kan betekenen of een diepere laag bij hen aanboor. Ik vind het mooi als ik mensen echt aan het denken heb gezet. Dat ze zeggen: ‘Je hebt een aantal dingen aangereikt waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben, daar ga ik eens op kauwen.’ Dat vind ik geweldig.”
Frits van Wezel
Is werkzaam bij: