“In één raadsvergadering veranderde ik van bestuurder in werkzoekende. Totaal onverwacht. Je kent het risico, maar bent er toch nooit echt op voorbereid. Gelukkig had ik eerder een training bij Van Ede gevolgd. Daardoor zag ik dit als een kans, niet als iets om verbitterd over te zijn.
Je kent het risico, maar bent er toch nooit echt op voorbereid.
Ik nam contact op met de vestigingsdirecteur van Van Ede. Een uurtje sparren met een kop koffie erbij voelde heel laagdrempelig. Hij zei: ‘Neem de tijd voor het afscheid, kom tot rust en daarna is er ruimte om je te oriënteren.’ Dat heb ik ter harte genomen.
Mijn traject startte met een grondige zelfanalyse, gevolgd door 360‑graden feedback. Dat betekent dat je jouw zelfanalyse toetst bij mensen om je heen. Dat was bijzonder, want mijn zelfbeeld werd aan alle kanten bevestigd. Tegelijkertijd had ik veel gesprekken met mijn consulent. Het doorvragen zorgde bij mij voor ongemak, maar leidde uiteindelijk ook tot ontdekkingen. Bijvoorbeeld dat besturen het topje van de ijsberg is, daaronder ligt mijn echte werkgeluk: het oplossen van maatschappelijke vraagstukken en het verbinden van mensen.
De filosofische benadering bracht me waardevolle inzichten.
De werkwijze van Van Ede is vakmatig scherp en menselijk, filosofisch zelfs. Hoewel ik daar eigenlijk niet zo van ben, bracht juist die benadering me waardevolle inzichten. Namelijk dat carrièreontwikkeling en persoonlijke groei hand in hand gaan. Samen met mijn consulent formuleerde ik een persoonlijk profiel en een toekomststrategie die past bij een goede werk-privé balans. Iets wat ik ergens wel wist, maar wat door Van Ede glashelder werd.
Met veel plezier werk ik weer in de publieke sector, waar mijn kracht van inhoudelijk verbinden goed tot zijn recht komt. Dagelijks impact maken, daar hoef je niet per se bestuurder voor te zijn.”